Reiki

Honden en Reiki

 

Endor.

 

Met liefde voor Endor, schrijf ik graag volgend verslag:

                                
 

08-11-2013.

Deze week ben ik begonnen Endor Reiki te geven. Endor is een flinke SintBernhard en hij heeft last van verschillende lichamelijke problemen, zoals zijn onderrug voetzolen ogen enz. De grootste last was iets anders en dat gaf toch enigszins extreme gedragsveranderingen. En dan heb ik het over: niet meer willen spelen of naar buiten gaan, zelfs niet meer knuffelen. Hij is vorig jaar zijn beste maatje verloren en voelde zich blijkbaar hier nog erg verdrietig over. Zijn baasje en vrouwtje maakten zich natuurlijk grote zorgen. Er worden al heftige operaties voorgesteld. 
Toch willen zijn baasjes eerst heel graag iets anders proberen en kwamen bij mij terecht. 
Endor heeft nu 2x een Reiki behandeling gehad en voelt zich aanzienlijk beter. Hij is veel blijer, gaat mee naar buiten en kan de drukte van de andere 2 honden ook weer aan. Er is al verschil te zien op bepaalde gehavende plekken. En wat ook heel positief is: hij slaapt als een roos, ... Oke. ..en snurkt er flink over  Tot maandag, Endor.

 

28-11-2013.

Endor…wat is er wel met je gebeurd… 
Endor heeft nu 6 Reiki behandelingen gehad. Stapje voor stapje komt hij terug bij de blije hond die hij voorheen was. De grootste pijn van verlies van zijn maatje lijkt weg te zijn. Endor heeft ook vrede gesloten met het feit dat er een jonge hond (letterlijk) bij is gekomen. De ‘kleine’ mag nu zelfs best tegen Endor aan liggen, dit is geen probleem meer. 
Ook loopt Endor veel makkelijker, staat vlotter op en zet zijn achterpoten soepeler op de grond. In de heupen is het nog niet helemaal goed, maar wel veel verbetering. 
De slechte eter in Endor (kun je je dat voorstellen…zo’n grote hond een slechte eter?) … De slechte eter in Endor kwam een van de afgelopen dagen vertellen, dat hij honger had en wilde eten! 
Net als ’s avonds voor de deur gaan staan en kijken naar zijn baas: ik wil naar buiten! 
Ook weer 2 dingen die hij al lang niet meer deed. Hij moest dan onder de tafel vandaan ‘gesleurd’ worden.
Afgelopen keer kwam hij kwispelend bij mij en ging precies zo liggen, dat ik hem op de juiste plek Reiki kon geven. Ook vorige week gaf hij al aan, het liefst op het achterlijf Reiki te ontvangen, net als deze week. En daar is veel beweging onder mijn handen in zijn heupgebied.
Ook mocht ik nu de voetzolen van zijn achterpoten behandelen, wat voorheen blijkbaar te gevoelig was.
Het is zo geweldig, dat ik dit proces met deze prachtige Sint Bernhard mag aangaan. 
Vertrouwen in Reiki en mijn handen die me leiden hierin!

 

04-12-2013.

Heerlijk zoals Trees en Kylo (de pup) ook genieten van de Reiki voor Endor. 
Het is zo heerlijk om dieren Reiki te geven!

 

17-02-2014.

In memoriam... 2weken geleden:

Endor is ingeslapen en verlost van zijn lichamelijke last. Dank dat ik je Reiki mocht geven, waar je zo van genieten kon. Dag Endor, have fun met je grote vriend.

                                             


 

AYLA

 
Onze hond kwam als pup van 7 weken bij ons thuis. Zij was nog maar amper een ½ jaar, toen we een knobbel aan haar achterpootje ontdekten. Ook al was het niet kwaadaardig, het moest wel weggehaald worden. Zij heeft er ook veel Reiki op gehad en herstelde goed.
Toch leek er altijd iets met haar heupen of poten te zijn, al was dat moeilijk te ontdekken.
Bij veel rennen en met een bal spelen, begon ze snel wat te kreupelen. Ze wilde ook niet echt hele lange afstanden lopen. En dat was voor een Border Collie toch wel vreemd. Elke keer hielp het om haar Reiki te geven, vooral op de heupen.
 
Toen ze bijna 7 jaar was, bleek zij een hartkwaal te hebben. Labiel aanwezig, gaf nog geen heftige problemen. Ze kon wel minder goed tegen de warmte in de zomer.
En 2 jaar later moesten medicijnen helpen om het hart beter te laten pompen.
Tot de afgelopen jaarwisseling ging het best goed.
 
Tijdens de jaarwisseling begon ze ineens erg te hoesten. Ayla bleek vocht achter de longen te hebben en haar hart was heel slecht geworden. Een klep werkte praktisch niet meer.
Meer medicatie en veel Reiki. De eerste vond ze niet fijn om te slikken.
De laatste, Reiki, wilde ze wel, maar gaf heel duidelijk aan waar wel en vooral, waar niet gegeven mocht worden.
Ze wilde vaak ook liever op afstand Reiki. Waarschijnlijk voelde het benauwder voor haar bij handoplegging.
  
Ze heeft het nog 2 maanden volgehouden. Ook zij liet ons weten, dat ze niet langer kon, ze was heel moe. We hebben haar steeds Reiki gegeven als ze dat wilde, wetende dat ze er rustiger van werd en daardoor minder last had van haar lichamelijke last.
 
Met onze Reiki handen en hulp van de dierenarts hebben we haar in alle rust kunnen laten inslapen. Ze is 10 ½ jaar geworden.
 

 

Cindy

 

Mijn eerdere hond, een Friese Stabij, kwam vanuit een zorgsituatie bij ons toen ze 5 maanden was.
Ze had last van huidallergieën, wat met aangepast voedsel prima te hanteren was.
In de eerste jaren heb ik het idee gehad, dat ze niet ouder dan ongeveer 8 jaar zou worden.
 
Toen ik zelf de Reiki 1 cursus had gedaan, kwam ik thuis en de hond reageerde duidelijk anders dan voorheen. Terwijl ze normaal altijd bij me wilde zitten en geknuffeld worden, ging ze me nu juist uit de weg.
Ik moet zeggen, dat ik dat minder leuk vond. Doch, na een kleine week kwam ze uit zichzelf weer bij me en genoot uitgebreid van mijn Reiki handen.
 
Daarna was ze er altijd, bij de koffie, als er bezoek was, en vooral tijdens de latere Reiki cursussen, die ik thuis gaf.
Ze voelde perfect aan, als iemand steun nodig had, omdat er verdriet kwam bv.
Zij werd een beetje de steun van menigeen die Reiki kwam doen en ontving graag, ook van hen.
 
Toen ze ouder werd en plotseling ernstige epileptische aanvallen kreeg, was Reiki er voor haar om zich de laatste paar dagen beter te ontspannen.
Tevens was ook de weg in Reiki voor mij, om haar beter te begrijpen. Ze vertelde duidelijk, dat het leven op aarde voor haar afgelopen was en vroeg mij te helpen om te kunnen gaan.
Het was een heel intense ervaring, om antwoord te krijgen van haar op de vraag of we naar de dierenarts zouden gaan om haar in te laten slapen. Ze reageerde héél blij op dat moment en ja,… ze rende bijna naar buiten....
 
Mijn aarzeling was duidelijk………moet het echt? Is dat werkelijk wat je wilt?
En het antwoord was een epileptische aanval.
Met Reiki op haar kop, was ze er telkens zo weer, maar het was duidelijk dat ze niet langer kon.
 
Bij de dierenarts had ze maar weinig nodig om rustig in te slapen. Ze is 13 jaar geworden.
Natuurlijk was ik verdrietig om haar gaan, maar wat was ik blij met alle Reiki die we gedeeld hadden en de communicatie met haar.